ริชฟิลด์ เอ. คูดัล
การตระหนักถึงคุณค่าที่แท้จริงเกี่ยวกับพระวาทะก่อนมาบังเกิด ซึ่งเป็นพระลักษณะเฉพาะขององค์พระเยซูคริสต์เจ้านันจ้าเป็นต้องมีความเข้าใจเป็นอย่างดีเกี่ยวกับหลักปรัชญาสมัยโบราณที่ได้รับการพัฒนา หลักปรัชญาเหล่านี อยู่ในยุคที่มีความพยายามใช้อิทธิพลทางวัฒนธรรมซึ่งเป็นที่ยอมรับโดยทั่วไปมากที่สุด และอิทธิพลเหล่านั นได้ยืนหยัดในการเรียนรู้มาอย่างต่อเนื่องตลอดหลายชั่วอายุคน
“λόγος /พระวาทะ” เป็นแนวคิดทางปรัชญาที่ส้าคัญแนวคิดหนึ่งในโลกสมัยโบราณ เฮราไคลตุส (Heraclitus) (ประมาณ 500 ปีก่อนคริสตกาล) นักคิดชาวกรีกคนหนึ่งในยุคแรกเริ่มที่ได้แนะน้าพระวาทะว่า เป็นพลังอ้านาจที่มาจากสวรรค์ซึ่งแทรกซึมไปยังสารพัดสิ่งต่างๆ เป็นพลังอ้านาจที่มีเสถียรภาพในโลกที่มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา อนักซาโกรัส (Anaxagoras) (ประมาณ 500 ปีก่อนคริสตกาล) เข้าใจว่าพลังอ้านาจที่มาจากสวรรค์นี เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่มากเกินกว่าที่จะมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง และถือว่าเป็นการท้าหน้าที่เป็นผู้กลางให้กับพลังอ้านาจที่มาจากสวรรค์ เพลโต้ (Plato) (ประมาณ 400 ปีก่อนคริสตกาล) เชื่อว่าพระวาทะเป็นเทพเจ้าแห่งพลังอ้านาจและสรรพสิ่งในธรรมชาติซึ่งถือว่าเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับพลัง